Η ιστορία της τεχνολογίας μεταλλικής χάραξης

Για πολλά χρόνια,μεταλλική χάραξηέχει χρησιμοποιηθεί ως μια ακριβής και επιστημονική τεχνολογία επεξεργασίας χημικών για την διαβούλευση διαφόρων γραφικών και επεξεργασίας σχήματος σε διαφορετικά μεταλλικά υλικά. Ειδικά στην αεροδιαστημική, την αεροπορική βιομηχανία και τα ηλεκτρονικά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, η τεχνολογία επεξεργασίας χημικής χάραξης εφαρμόζεται σχεδόν παντού. Ωστόσο, ως τεχνολογία χημικής κοπής, η ιστορία της μπορεί να ανιχνευθεί πίσω πριν από πολύ καιρό. Η πρώιμη εφαρμογή αυτής της μεθόδου επεξεργασίας δεν έχει παρατηρηθεί στα κινεζικά δεδομένα. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η εξερεύνηση και η καταγραφή της επιστήμης και της τεχνολογίας στην αρχαία Κίνα δεν έλαβε μεγάλη προσοχή. Η εφαρμογή αυτής της μεθόδου στη Δύση έχει προφανώς μεγαλύτερη ιστορία. Όσον αφορά την καταγραφή της πρώιμης χρήσης αυτής της τεχνολογίας, ορισμένοι Δυτικοί πιστεύουν ότι μερικοί άνθρωποι μιλούσαν για τη χρήση των NaOH και AL2 (SO4) 3 τον πρώτο αιώνα μ.Χ. Αυτό είναι προφανώς μια υπερβολή. Η εφαρμογή και η ανάπτυξη της διάβρωσης μετάλλων πρέπει να έχουν δύο προϋποθέσεις για να έχουν νόημα, η μία είναι η διάδοση των μετάλλων και η άλλη είναι η ανακάλυψη διαφόρων διαβρωτικών παραγόντων. Η ανακάλυψη και η εφαρμογή των μετάλλων έχει μεγαλύτερο ιστορικό. Η Κίνα έχει μεγαλύτερο ιστορικό ανάπτυξης από αυτή την άποψη. Αυτές είναι οι συνεισφορές των αρχαίων αλχημιστών. Τα μέταλλα που χρησιμοποιούνται συνήθως από τους ανθρώπους είναι υλικά χαλκού και κράματος. Είναι η ανακάλυψη του σιδήρου. Η ανακάλυψη του αλουμινίου είναι θέμα εκατοντάδων ετών, έτσι ώστε οι δυτικοί πιστεύουν ότι οι άνθρωποι του πρώτου αιώνα μ.Χ. μιλούν για τη χρήση των NaOH και A12 (S04) 3 με ψευδή ονόματα.
Οδιάβρωση μετάλλωνκυρίως προέρχεται από την ανάπτυξη τριών πτυχών: ① Η ανακάλυψη των μετάλλων και η ανάπτυξη της τεχνολογίας τήξης. ② Η ανακάλυψη διαφόρων διαβρωτικών παραγόντων. ③ Η ανακάλυψη των υλικών κατά του διάσημο. Στη σημερινή ζωή, η διάβρωση μπορεί να δει παντού, αλλά στην αρχαιότητα, αυτό το φαινόμενο δεν συνέβη, επειδή ο κόσμος εκείνη την εποχή ήταν φτιαγμένη από ξύλο, πέτρα και έδαφος. Δεν ήταν μέχρι που οι αρχαίοι χωρίστηκαν λίγο μέταλλο από την πέτρα ή το έδαφος, υπήρχε μια ακόμη συστατική ουσία στον κόσμο μας-μετάλλιο. Με την ανακάλυψη και την εφαρμογή των μετάλλων, υπάρχουν επίσης αντικείμενα που πρέπει να διαβρωθούν. Ωστόσο, είναι δύσκολο να ληφθεί μια επιφάνεια επεξεργασίας μετάλλων σε σύντομο χρονικό διάστημα με συνηθισμένο νερό. Αυτό απαιτεί μια ουσία που μπορεί να διαβρώσει τα μέταλλα-οξέα. Τα πρώιμα οξέα βρίσκονται σε οργανικά οξέα, όπως το γαλακτικό οξύ που προέρχεται από γιαούρτι, κιτρικό οξύ και οξικό οξύ που προέρχεται από λεμόνια κλπ. Μεταξύ αυτών των οξέων, το οξικό οξύ είναι ισχυρό. Είναι δύσκολο να ολοκληρωθεί η επεξεργασία της διάβρωσης των μετάλλων με αυτά τα οργανικά οξέα μόνο. Μόνο όταν ανακαλύπτονται ανόργανα οξέα οξέα, γίνεται δυνατή η τεχνολογία επεξεργασίας μετάλλων χημικής διάβρωσης. Προφανώς, η τεχνολογία επεξεργασίας μετάλλων χημικής διάβρωσης καθυστερεί πίσω από την ανακάλυψη ανόργανων οξέων, τα οποία μπορεί επίσης να σχετίζονται με την ανάπτυξη αποτελεσματικών υλικών κατά της διάβρωσης. Στην Ευρώπη, η επεξεργασία χημικής διάβρωσης δεν έγινε δημοφιλής μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν χρησιμοποιήθηκε κυρίως για την επεξεργασία του Kaijia και τη χάραξη των έργων τέχνης. Η διατύπωση του διαβρωτικού που χρησιμοποιήθηκε στα πρώτα ευρωπαϊκά γραπτά παρασκευάστηκε με αλάτι, ενεργό άνθρακα και ξύδι. Τα πρώιμα αρχεία των υλικών κατά του διάσημο χρησιμοποίησαν το χρώμα του λινέλου ως προστατευτικό στρώμα και αργότερα τα αρχεία χρησιμοποίησαν επίσης κερί παραφίνης ως παράγοντα κατά της διάβρωσης.
Στην αρχαιότητα, η εφαρμογή της χημικής χάραξης ήταν τυχαία. Σε μια ορισμένη ηλικία, κάποιος τυχαία έριξε οξύ στο μέταλλο και διαπίστωσε ότι το μέταλλο ήταν "δαγκωμένο" από το οξύ για να σχηματίσει ένα τρισδιάστατο σχήμα με το γύρω μέταλλο. αποτέλεσμα. Μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι ένας ορισμένος πρόγονος της ανθρωπότητας πρέπει να είναι προσεκτικός άνθρωπος και να καταγράψει αυτή την ανακάλυψη, η οποία εξελίχθηκε στην τρέχουσα διαδικασία χάραξης.