Τι είναι η χάραξη χαλκού;

Χάραξη χαλκούείναι μια διαδικασία επιλεκτικής απομάκρυνσης που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία εικόνων στις πλάκες χαλκού. Οι περισσότερες διαδικασίες χάραξης απαιτούν μια μεταλλική πλάκα που καλύπτεται με μη αντιδραστικό υλικό, το οποίο στη συνέχεια αφαιρείται επιλεκτικά.

Οι πλάκες χαλκού εκτίθενται σε διαβρωτικές ουσίες που απομακρύνουν μικρές ποσότητες χαλκού χωρίς να επηρεάζουν την προστατευόμενη περιοχή. Στο παρελθόν, αυτό έγινε με κερί καθώς και διαφορετικά οξέα. Η σύγχρονη χάραξη χαλκού συνήθως χρησιμοποιεί λιγότερο τοξικά υλικά όπως το χλωριούχο σίδηρο αντί για οξέα και ανθρακικό νάτριο για να το απομακρύνει. Η σύγχρονη τεχνολογία χάραξης χρησιμοποιείται σε όλα, από την καλλιτεχνική έκφραση έως την εκτύπωση μελανιών έως τις διαδρομές τοποθέτησης σε πίνακες κυκλωμάτων. Η πιο συνηθισμένη βιομηχανική χρήση του χαλκού για τη χάραξη είναι στην κατασκευή των κυκλωμάτων.

Ιστορικά, η χάραξη χαλκού ήταν μια μέθοδος δημιουργίας διακοσμήσεων σε μεταλλικά αντικείμενα, όπως μεταλλικές πλάκες, όπλα ή καμπάνες. Συχνά το ίδιο άτομο κάνει αυτές τις διακοσμήσεις. Με την πάροδο του χρόνου, η χάραξη έγινε δημοφιλής ως ξεχωριστή μορφή τέχνης.

Οι πρώτες εμπορικές χρήσεις της χάραξης τέθηκαν σε χρήση, δημιουργώντας μεγάλες ποσότητες πλακών για υλικό εκτύπωσης. Όλες αυτές οι ιστορικές μεθόδους χρησιμοποιούν την ίδια διαδικασία. Το μέταλλο καλύπτεται με στρώμα τετηγμένου κεριού και επιτρέπεται να στερεοποιηθεί. Το Etcher χρησιμοποιεί ένα ειδικό μαχαίρι για να αφαιρέσει το κερί έως ότου ο εκτεθειμένος χαλκός σχηματίζει την επιθυμητή εικόνα ή η εικόνα είναι το μόνο μέρος που εξακολουθεί να καλύπτεται. Αυτή η παρασκευασμένη πλάκα θα βυθιστεί σε ένα όξινο λουτρό ή ένα οξύ θα χυθεί πάνω του. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, το Etcher αφαιρεί την πλάκα από το οξύ και το καλύπτει με ένα εξουδετερωτικό μίγμα. Οι σύγχρονες μέθοδοι χρησιμοποιούν την ίδια βασική διαδικασία. Απλώς αλλάζουν μερικές λεπτομέρειες. Σε εμπορική ή βιομηχανική χάραξη χαλκού, η μηχανή χάραξης μπορεί να λειτουργεί από έναν υπολογιστή και όχι από έναν άνθρωπο. Τα οξέα και οι διαλύτες που χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν έχουν αντικατασταθεί από μη τοξικές εναλλακτικές λύσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, το κερί παραμένει η μη αντιδραστική ουσία επιλογής, αν και ορισμένες βιομηχανικές διαδικασίες χρησιμοποιούν πλαστικά φύλλα.

Τέλος, αυτά τα απόβλητα συνήθως ανακυκλώνονται και επαναχρησιμοποιούνται. Η πιο συνηθισμένη βιομηχανική χρήση τουχάραξη χαλκούείναι να δημιουργηθούν πίνακες κυκλωμάτων, όπως οι πράσινες σανίδες που βρέθηκαν σε όλα, από τα φρυγανιά μέχρι τα κινητά τηλέφωνα. Για να δημιουργηθεί μια πλακέτα κυκλώματος, η πλάκα βάσης καλύπτεται με ένα εξαιρετικά λεπτό στρώμα χαλκού και στη συνέχεια καλύπτεται με ένα στρώμα μη αντιδραστικού πλαστικού. Μια μηχανή χάραξης με υποβοηθούμενη από υπολογιστή αφαιρεί την ανεπιθύμητη πλαστική επικάλυψη και στη συνέχεια ψεκάζει ολόκληρη την πλακέτα κυκλώματος με διαλύτη. Αυτό αφαιρεί όλο τον χαλκό εκτός από τα κανάλια που καλύπτονται ακόμα. Στη συνέχεια, ο πίνακας σφραγίζεται και διαρρέει για να δημιουργήσει χώρο για τα συνημμένα εξαρτήματα.